بر کسی پوشیده نیست که کشور ما دارای تمدن باستانی بسیار کهن است.این تمدن و قدمت خود سبب داشتن سابقه بسیار طولانی و درخشان در زمینه تاسیس راه و حمل و نقل و سایر موارد از این دست می باشد. حمل و نقل بخشی از تاریخ و فرهنگ ایرانیان از دوران باستان بوده چرا که ایرانیان باستان بر اساس خصوصیات و شرایط حاکم بر کشور دریافته بودند که برای حفظ کشور و دفع تجاوزات باید به موضوع راهسازی توجه ویژه نمود و مهارتهای لازم برای آن را ارتقاء داد.
مثلا ایرانیان ۷۰۰ سال قبل از میلاد مسیح در زمینه ساخت شناور و دریانوردی فعالیت داشتند و همین موضوع سبب شد تا ایرانیان قرن‌ها حاکمیت دریاهای اطراف را داشته باشند. موقعیت جغرافیایی، تمدن ایرانیان و رابطه خوب ایرانیان با مصر و ملت‌های خاورمیانه باعث شد که جابجایی زمینی از همان دوران در ایران رونق بیشتری پیدا کند هرچند قبل از آن رفت و آمد جادهای به طور شهر به شهر در کشورمان به انجام می‌رسید.
پیشرفت حمل و نقل در ایران
با گذشت زمان در دوره حکومت اشکانیان حمل و نقل و سیستم‌های جابجایی بار شکل جدی‌تری به خود گرفت و گسترده‌تر از گذشته شد اما دوره شکوفایی راه و راهسازی در دوره ساسانیان بود. در این دوره موضوع تجارت و نقل و انتقال کالا تا جایی پیشرفت کرد که راهسازی و همچنین تجارت بین‌المللی اهمیت بسیار زیادی پیدا کرد و دراین زمان بود که تجارت میان ایران و کشورهای اروپایی و آفریقایی شروع شد.
در طول قرنهای ۱۸ و ۱۹با تکامل فنی وسایل نقلیه ، انگیزه‌های بسیار زیادی برای ایجاد تغییرات بنیادی در نظام‌های حمل و نقل به وجود آمد. در این بین با ظهورانقلاب صنعتی و پیشرفت‌های بسیار زیاد در زمینه تکنیک این صنعت در دنیا و کشور ایران توانست با استفاده از آن، سود خوبی را به دست آورد و تجارت‌های بین‌المللی خود را انجام دهد زیرا از دیرباز در مسیر جاده ابریشم قرار داشت و این راه باستانی جزو بهترین جادهای دنیا به حساب می آمد گرچه عقب ماندگی صنعتی آن و نبود جاده های مناسب اجازه نداد تا کشور سهمی که سزاوار آن بود کسب کند. بعدها و با تغییر نظام حکومتی ایران توانست بخشی از عقب ماندگی خود را جبران کرده و با استفاده از روش‌های دریایی، هوایی و ریلی به موفقیت‌های نسبتا رضایت بخشی در این زمینه برسد. تاریخچه این صنعت در ایران به طور کلی، درخشان بوده است.
حمل و نقل اتوبوسی در ایران
شیوه نقل و انتقال جادهای، در واقع بزرگ‌ترین و بهترین شبکه نقل و انتقال کشورمان به حساب می‌آید. با استفاده از این روش می‌توان به کلیه مناطق دسترسی داشت. تنوع بسیار زیاد وسیله نقلیه در روش نقل و انتقال جادهای و نیز هزینه مقرون به صرفه بودن استفاده از حمل و نقل به این روش، باعث شده که حمل و نقل جادهای در کشورمان از محبوبیت بسیار زیادی برخوردار شود.
یکی از وسایل نقلیه خوب و محبوب برای شیوه حمل و نقل جادهای، اتوبوس می‌باشد. با پیشرفت روزافزون علم و تکنولوژی، هر روز مدل‌های مجهزتر و بروزتری وارد بازار شد و توانست این روش حمل و نقل در ایران را با رونق بیشتری همراه کند. یکی از مزایای عمده در حمل و نقل اتوبوسی هزینه مناسب و اقتصادی آن برای مسافر است به گونه ای که این روش محبوبیت ویژه ای در میان مردم از دوران گذشته و شروع عصر حمل و نقل ماشینی داشته است. حمل و نقل جادهای با استفاده از اتوبوس، بدون تردید جایگاه بسیار ویژه‌ای را در تاریخچه حمل و نقل در ایران به خود اختصاص داده است.
تاسیس اداره حمل و نقل در ایران
استفاده از اتوبوس برای حمل و نقل با اینکه سرعت و میزان جابجایی‌ها را با افزایش بسیار زیادی همراه کرده بود، اما مشکلاتی هم داشت و سبب شد شکایات و نارضایتی‌های بسیاری از سوی مردم اعلام شود. با توجه به این موضوع دولتمردان وقت در سال ۱۲۹۸ شمسی تصمیم گرفتند که قوانینی را برای استفاده بهتر از اتوبوس تنظیم کنند. از این رو یک اداره با هدف مدیریت امور حمل و نقل تاسیس شد.امروز کار این اداره تقریبا توسط وزارت راه و شهرسازی انجام می شود هرچند می توان ادارات تابعه مانند سازمان راهداری و پایانه ها را نیز در رده این اداره به حساب آورد.برای مطالعه قسمت دوم این مقاله می توانید اینجا کلیک کنید.
