بعد از تاسیس اداره حمل و نقل بود که بسیاری از مشکلات مردم برطرف شد. از بهترین خدماتی که توسط این اداره ارائه شد می‌توان به مشخص کردن زمان کار اتوبوس‌ها، تعیین هزینه کرایه، صادر کردن پلاک‌های شناسایی برای کلیه اتوبوس‌ها و همچنین به وجود آوردن آیین‌نامه انضباطی اشاره کرد. با گذشت زمان تعداد خطوط اتوبوس فعال افزایش پیدا کرد.
در سال ۱۳۲۰ شمسی تعداد اتوبوس‌های پایتخت که در زمینه حمل و نقل مسافر فعالیت داشت، به ۱۰۰ دستگاه رسید. در سال ۱۳۳۱ دولت با وارد کردن شرکتهای خصوصی به سیستم حمل و نقل جادهای، تصمیم داشت تا سرمایه‌گذاران بیشتری را جذب این بازار و صنعت جدید کند و بتواند از این راه به درآمدزایی برسد. تاسیس اداره حمل و نقل یکی از مهم‌ترین وقایع تاریخچه حمل و نقل در ایران می‌باشد.
نکاتی در مورد حمل و نقل زمینی در ایران
همانطور که در ابتدای مطلب نیز عنوان شد، حمل و نقل زمینی و یا جادهای به عنوان یکی از قدیمی‌ترین و البته بهترین روش‌های حمل و نقل در ایران شناخته شده است.از نکات مثبت و خاص راه در کشور ما حجم بسیار زیادی راه آسفالت است که وجود دارد و اکثر شهرها را به هم وصل می‌کند. دقت داشته باشید که طول جادهای ایران تا سال ۹۵ هجری شمسی چیزی حدود ۸۷۱۵۵ کیلومتر بود. این میزان به ۲۰۴۱ کیلومتر آزادراه، ۴۲۶۰۱ راه‌های فرعی، ۲۵۵۳۷ جاده‌های اصلی و ۱۶۶۲۶ کیلومتر بزرگراه تقسیم‌بندی می‌شود. به دلیل ساختار اقتصاد در ایران حمل و نقل جاده ای در کشورمان به خاطر یارانه‌ای که از سوی دولت به طور غیرمستقیم و مستقیم به مردم داده می‌شود، نسبت به بسیاری از دیگر کشورها ارزان تر می‌باشد.مسیر پیشرفت ایران را در راه سازی و حمل نقل می توان به سه دسته زمانی تقسیم نمود:
- دوران باستان
- زمان ظهور اسلام
- عصر جدید
دوران باستان و راه های ارتباطی در ایران
در دوران باستان هدف از برقراری ارتباط و ساخت راه های ارتباطی برقراری ارتباط بین حاکمان مناطق مختلف، و حل مشکلات جنگی و دولتی بوده است. جاده ابریشم یا همان راه شاهی یکی از بزرگترین راه های ارتباطی بین جوامع مختلف بود ( جاده ابریشم باعث ارتباط ایران با چین و روم می شد) که در دوران باستان شکل گرفت و علاوه بر اهداف دولتی تاثیر بسزایی در تجارت و پیشرفت بازرگانان در ایران داشت.
راه های ارتباطی در زمان ظهور اسلام
درزمان ظهور اسلام شهر سازی در ایران بسیار گسترده شده بود و شهرها شکل جدیدی به خود گرفتند. از آن زمان به بعد شهرها تلفیقی از اسلام و مذهب مردم بودند. گفته شده که در این دوره ایران پیشرفت بزرگی در زمینه حمل و نقل و ساخت راه های ارتباطی داشت و از جمله پیشرفت ارتباطی در آن زمان می توان به ساخت راه های کوهستانی و ساخت بنا های بین راهی اشاره نمود.
راه های ارتباطی در عصر جدید
حمل نقل جاده ایی در ایران در زمره صنایع قدیمی محسوب نمی شود و تاریخچه آن بیشتر مربوط به زمان قاجار و ساخت جاده های خاکی توسط آن ها می باشد زیرا تا قبل از آن حکومتهای وقت هیچ اقدام اثرگذاری در این بخش انجام نداده اند به گونه ای که وضعیت راه ها تا پایان حکومت قاجار بسیار اسفناک بود و می توان حتی گفت بجز راه شاهی که آن هم یادگار پیشینیان و دوره های باستانی است ما ایرانیان از راه و راهسازی و حمل و نقل صنعتی سهمی نداشته ایم اما پس از انقلاب مشروطه که بیست سال زمان نیاز داشت تا سلسله بی کفایت قاجار منقرض شود و بخصوص پس ازانقلاب کبیر روسیه در ایران کارهای بزرگی در زمینه راهسازی و حمل و نقل نوین صورت گرفت که سهم هموطنان ارمنی در این برش از تاریخ بیشتر از سایر اقوام بود و توسط این هموطنان بود که شرکت های بین المللی نیز برای حمل و نقل تاسیس و راه اندازی شد و حمل نقل بین المللی در ایران به معنای امروزی آغاز شد.
برای مطالعه قسمت نخست این مقاله اینجا را کلیک کنید.همچنین درنوشتن برخی بخش ها در این مقاله دو قسمتی از سایت رسمی شرکت ستاره آبی دریا و شرکت گسترش ترابر شمیم استفاده شده است.
